Anita Heijdra. Foto: Fotopersbureau Dijkstra
Na vijf jaar columnist te zijn geweest, stopt Anita Heijdra hiermee. In de onderstaande brief vertelt ze waarom dit zo is en wat hoopt bereikt te hebben.
Beste Lezers,
Ik ga jullie verlaten, althans op deze plek.
Wat in 2001 begon met felle ingezonden brieven, mondde uit in de kans op deze vaste column. Toen ik hiervoor vijf jaar geleden werd gevraagd, zat ik vol vuur en strijdkracht. Ik stelde de redactie twee voorwaarden: volledige vrijheid van meningsuiting en openbare toegang tot de columns, dus ook voor niet-abonnees. Daarmee hoopte ik ook consumenten te bereiken met eerlijke informatie over het boerenleven in Nederland.
Het was mijn missie om prikkelend te schrijven, verbanden te leggen en mensen aan het denken te zetten. Tegenwoordig is er echter zo veel te lezen op de sociale media, dat een met zorg geschreven opiniestuk van maximaal 2.200 tekens al snel naar de achtergrond verdwijnt. Daardoor nam ook het aantal reacties af, terwijl ik de interactie juist het meest waardevol vond. Het aanzwengelen van inhoudelijke discussie over de agrarische sector was mijn belangrijkste drijfveer om de pen ter hand te nemen.
Mijn vuur is langzaam een waakvlammetje geworden en ook bedrijfsmatig nemen we iets meer afstand van de veehouderij. Daardoor heb ik besloten dat het tijd is voor nieuw bloed en gelukkig heb ik een waardig opvolger gevonden. Hij is een gepassioneerd vleesveehouder, en dat was ook mijn grote wens. De mening en visie van deze bekende collega uit de prachtige vleesveesector verdienen wat mij betreft een groot podium als vaste columnist.
Ook zonder deze column zal ik mij blijven verbazen en boos maken over supermarkten die greenwashen en zeggen dat ze ‘zo veel mogelijk’ Nederlandse producten verkopen en politici die beweren dat natuur belangrijker is dan de honger in de wereld. Alle extra Nederlandse regelgeving bovenop de Europese wetten maakt onze producten kunstmatig duurder. Daardoor verzwakt onze eigen overheid stelselmatig en bewust onze concurrentiepositie. Dat is en blijft toch onbegrijpelijk?!
Ik hoop dat mijn columns jullie soms hebben aangezet tot dieper nadenken over een onderwerp, soms de wenkbrauwen hebben doen liften en af en toe deden glimlachen. Ik wens alle Nederlandse boeren, tuinders, telers en vissers veel wijsheid, doorzettingsvermogen, kracht en vertrouwen toe. Blijf geloven in wat je doet, wat anderen ook zeggen!
Lees ook: Heijdra Vleesvee stopt