‘Biologische suiker biedt kansen met veel risico’s’

“In deze tijd van onzekerheid waarin onze productiewijze wordt neergesabeld door bepaalde media, politici en zelfs bepaalde groepen consumenten blijft de markt voor biologische suiker sterk groeien. Het idee van plaatselijk geproduceerde suikerbieten spreekt winkeliers, maar ook de telers aan. Zij proberen zo snel mogelijk in te spelen op de vraag in de winkels waar de verkoopprijs van deze suiker zelfs boven de € 4 uitkomt.” Dat betoogt Franck Sander, voorzitter van de Confédération Générale des Planteurs de Betterave (CGB), de bond van Franse bietentelers.

Verdeling kosten en opbrengsten

Sander berekent dat Europese telers van biologische bieten gemiddeld 8 ton per hectare oogsten. “Een kleine berekening leert dat de omzet makkelijk in de buurt zou kunnen komen van de € 32.000 per hectare. Maar de opbrengst ligt momenteel op € 4.500 per hectare, dat is 14% van de verkoopprijzen van de suiker. Ik teel zelf biologische bieten en ken de talrijke problemen die bij die teelt opdoemen. Dat is alle reden voor een openbaar debat over de verdeling tussen de verschillende spelers in de keten.”

Kans op een jaar zonder opbrengst is reëel

Winstgevendheid

De CGB zelf wil boeren graag aanzetten om op biologisch over te stappen maar waarschuwt tegelijk voor de risico’s: “De kans op een jaar zonder opbrengst is reëel, de Europese ervaring leert dat met biologische bieten ingezaaide percelen niet altijd geoogst kunnen worden vanwege grondplagen.” Dat maakt het volgens Franck Sander urgent om te komen tot een echte sector met alle voorzieningen van dien: “Dat begint met het vinden van middelen om zekerheid te bieden aan boeren die zich engageren aan deze productiemethode. Als bio ingepast wordt in een langdurige rotatie dan heeft de boer zicht nodig op de potentiële winstgevendheid over een reeks van jaren.”

Minimumprijzen kunnen daarbij een belangrijke rol spelen vindt Sander. “We moeten ook kijken naar driepartijencontracten tussen de boer, de suikerfabrikant en de verkopers. Om het risico van een nulrendement op te vangen, kan gedacht worden aan een agrarische verzekering die is aangepast aan deze productiewijze of aan een fonds waar alle partijen dan een bijdrage aan moeten leveren.”