Brexit-puinhoop dure les voor iedereen

Lege winkelschappen aan de ene kant en grote hopen weggegooide producten bij de agrarische bedrijven aan de andere kant. Systeemfalen heet dat. En het jammere: er zijn alleen maar verliezers. Niemand heeft baat bij deze situatie, ook Nederland niet. De export is immers enorm gekrompen.

Misleiding

De Britten hebben zich laten misleiden door volksmenners die een waanidee nastreefden en hun ongelijk nog steeds niet willen toegeven. Gisteren pronkte premier Johnson met een nieuw ‘historisch’ handelsakkoord met Nieuw Zeeland. Hij wil aansluiting bij een vrijhandelspact van landen rondom de Stille Oceaan, waarbij ook landen als Mexico en Chili zijn aangesloten. De (on)logica is duidelijk: waarom zou je dicht bij huis blijven als je het ook van heel ver kunt halen?

Zo lijkt de brexit een duur experiment te worden

Voor Britse boeren is het allemaal extra zuur. Denk aan de varkenssector die nu rechtstreekse overheidssteun toegezegd kreeg omdat de slachterijen hun werk niet kunnen doen – gevolg van de gesloten grenzen. Deze sector is slachtoffer van slecht bestuur, maar de mensen in die sector moeten ook zelf in de spiegel kijken. Opiniepeilingen voorafgaand aan de besluitvorming over brexit gaven het aan: ook boeren waren massaal voorstander. Terwijl ze op grond van allerlei onderzoeken en adviezen konden weten dat zij er als eersten onder zouden lijden.

Zelfkritiek en lessen leren

Zo lijkt de brexit een duur experiment te worden. Was het maar zo. In een echt experiment volgen evaluatie, zelfkritiek en lessen leren. Dat is hier niet te verwachten. Als er één wet geldt in de populistische politiek, is het deze: nooit toegeven dat je fout zat.