China worstelt met zuivel- en rundvleesproductie

China wil graag zelfvoorzienend worden op allerlei gebied. Zo ook bij de productie van zuivel, rund- en lamsvlees. Dat is echter wel een hindernisrace, zo blijkt uit een recent forum.

China zal nog tot minstens 2050 blijven kampen met tekorten aan rundvlees, lamsvlees en zuivel. Dit zei professor Wei Wang van de Chinese Landbouwuniversiteit in Peking tijdens een online forum van het Sino-Dutch Dairy Development Centre (SDDDC).

Naar verwachting zal de consumptie van rund- en lamsvlees en van zuivel in 2050 zijn gestegen naar achtereenvolgens 17,8 kilo en 77,8 kilo per persoon per jaar, zo stelde Wei Wang. De toenemend welvarende Chinese consument zal steeds meer hoogwaardige voeding vragen, en dat geeft een verdere impuls aan de ontwikkeling van de veestapel.

Stijging van emissies

Momenteel is China de grootste importeur ter wereld van zuivel en lamsvlees en de tweede importeur van rundvlees. De productie hiervan veroorzaakt heel wat emissies, die China wil aanpakken. Volgens onderzoek van de Universiteit van Zhejiang veroorzaakte de herkauwer-gerelateerde landbouwproductie in China in 2012 al 12 miljoen ton CO₂-equivalenten. Sindsdien is die emissie nog verder gestegen.

Met de opzet van grootschalige landbouwbedrijven, waaronder grote melkveebedrijven (500+ koeien) zijn deze emissies wel gemakkelijker aan te pakken.

Voeder-efficiëntie omhoog

Grootschalige landbouwbedrijven zijn volgens gegevens van het instituut voor de Nationale Zuivelindustrie en Technologie goed voor (de productie van) 49% van alle melkveebedrijven in China. Probleem van de grootschalige bedrijven is echter dat de productiekosten gemiddeld hoger liggen dan die van hun kleinschaligere concurrenten. Voornaamste oorzaak zijn de voerkosten. Volgens een onderzoek dat in 2019 is uitgevoerd op 147 melkveebedrijven in de provincie Hebei komt die door over-voedering. De voeder-efficiëntie kan dus omhoog, zo stelde Wei Wang. Ze tekende echter ook aan dat de meeste melkveebedrijven ook sterk afhankelijk zijn van geïmporteerd (ruw)voer. Dat kost ook heel veel geld. Dit probleem zou kunnen worden aangepakt als er geen beperkingen golden voor de aankoop van land. De meeste melkveebedrijven zouden erg geholpen zijn bij meer eigen land. Echter, afgezien van beperkingen bij de aankoop daarvan, is de betaalbaarheid ook een probleem. Tot slot is er nog het probleem dat veel grote melkveebedrijven niet eens de kennis in huis hebben om zelf kwalitatief goed voer te telen. Er zijn kortom nog veel problemen op te lossen voordat China zelfvoorzienend kan worden op het gebied van zuivel en rundvlees.