Een fruitverkoper wacht op klanten in zijn shop. De prijzen in India kelderen en het transportsysteem ligt na veertig dagen van lockdown in duigen. Foto: ANP
In dit artikel
Een nationale lockdown houdt 1,3 miljard Indiërs al sinds 24 maart aan hun huizen gekluisterd. Het hardst getroffen zijn de boeren. De markten zijn leeg, de prijzen kelderen.
Het zijn hartverscheurende beelden in de kranten en op de Indiase televisie. Landbouwers staan verslagen tussen stapels rottend fruit en graan. De prijzen kelderen en het transportsysteem ligt na veertig dagen van lockdown in duigen. Sommige boeren steken hun onverkochte waren in brand.
Ik heb nog een beetje chili verkocht, maar voor een vierde van de prijs die ik er normaal voor krijg
“We gaan nog steeds naar de markt met onze waren, maar er komen amper kopers op af”, vertelt landbouwer Lekhi Ram uit een dorp in de deelstaat Uttar Pradesh aan de telefoon. “Ik heb nog een beetje chili verkocht, maar voor een vierde van de prijs die ik er normaal voor krijg.” Zijn buurman heeft zijn velden in brand gezet, omdat hij niet in staat was om alles op tijd te oogsten. “Een deel wordt nog gebruikt om er de geiten en schapen mee te voeren”, zegt Ram.
Belangrijkste oogstmaanden in India
Maart en april zijn de belangrijkste oogstmaanden in India. Gewassen zoals tarwe, kikkererwten, gerst, lijnzaad, erwten, aardappelen, katoen en gierst worden dan geoogst en verkocht. Door de huidige pandemie kan dat echter niet op de normale manier georganiseerd worden en blijft de verkoop uit.
“We hoopten op een rijke lente-oogst, want we hadden een paar goeie regenbuien gehad, maar God had blijkbaar andere plannen”, zegt Balbir Singh Rajewal, voorzitter van boerenvereniging Bharatiya Kisan Union in Punjab. “De vraag naar onze goederen is gekelderd tijdens de lockdown. Zelfs de online supermarkten, waarvan we de bestellingen normaal gesproken niet kunnen bijhouden, zijn gestopt met ons te bellen.”
700 miljoen Indiërs afhankelijk van landbouw
Bijna 700 miljoen Indiërs zijn direct of indirect afhankelijk van de landbouw voor hun levensonderhoud. De Internationale Arbeidsorganisatie waarschuwde vorige week dat 400 miljoen arbeiders in de informele economie in de armoede dreigen te belanden.
De boeren roepen de regering op om meer te doen en boerensyndicaten klagen aan dat bureaucratische apathie de zaken verergert. “Door de transportbeperkingen zijn we er niet in geslaagd om dagloners op tijd naar de graanvelden te krijgen”, zegt Jagdish Singh van boerenorganisatie Bhartiya Kisan Union. Singh is boos op de deelstaatregering, omdat die volgens hem geen pogingen heeft ondernomen om maatregelen te treffen zodat het graan dat wel nog op tijd kon worden geoogst, lokaal kon worden verkocht.
Waarom mogen de markten daar niet openen van de overheid?
“We hebben dan maar zelf initiatief genomen om in de stad Satna peulvruchten, mosterdzaad en tarwe te verkopen, met respect voor de sociale afstandsnormen. Dit heeft veel gezinnen geholpen om wat geld te verdienen. Er zijn veel districten in Madhya Pradesh waar geen coronagevallen zijn. Waarom mogen de markten daar niet openen van de overheid?”
Voorraden tarwe en rijst opgebouwd
Meteen na de nationale lockdown kondigde minister van financiën Nirmala Sitharaman steunmaatregelen aan voor de meest getroffen sectoren, inclusief de landbouw. Volgens vakbondsvoorzitter Rajewal is het bedrag (22 miljard dollar) onvoldoende om iedereen te helpen.
Ondanks alle problemen is er wel optimisme over de voedselzekerheid in India. Het land heeft immers voldoende voorraden tarwe en rijst opgebouwd om een onmiddellijke crisis te voorkomen. Toch waarschuwen experts dat de toeleveringsketen open moet blijven om ook in de toekomst de voedselzekerheid te blijven garanderen.
Auteur: Neeta Lal