De geschiedenis herhaalt zich

Kamervoorzitter Vera Bergkamp deed vorige week na de laatste stemmingsronde voor het zomerreces het licht op het Binnenhof definitief uit. De politiek verlaat het historische pand vanwege een grondige renovatie. Volgens planning huist de Tweede Kamer de komende vijf en een half jaar in het voormalige ministerie van Buitenlandse Zaken, naast het ministerie van Landbouw.

Verhuisbakken

Al weken staat het Binnenhof vol met verhuisbakken. Alle Kamerbewoners moesten hun spullen voor het reces hebben ingepakt. Bergkamp concludeert bij haar afscheidsspeech dat ze in de verhuisbakken vooral veel ventilatoren heeft gezien, waarmee de noodzaak van de renovatie van het Binnenhof ook wel weer duidelijk is. Airconditioning komt in grote delen van het pand niet voor.

Inpakken en opruimen

Ook de parlementaire pers verhuist mee naar het nieuwe pand. En dat betekent inpakken en opruimen. Na ruim tien jaar verslaggeving voor de opvolgers van Agrarisch Dagblad: AGD, Boerderij Vandaag en Food&Agribusiness is de stapel kranten opgelopen tot ruim 1,60 meter. Vergeelde kranten herinneren aan het natuurbeleid van staatssecretaris Henk Bleker, de invoering van grondgebonden melkveehouderij en de aankondiging van de fosfaatrechten door staatssecretaris Sharon Dijksma en de daadwerkelijke invoering daarvan door staatssecretaris Martijn van Dam.

Tijd voor een lolletje

Ik haal een uitgeprinte motie van de muur, waarin CDA‘ers Ger Koopmans en Henk Ormel samen met SGP‘er Elbert Dijkgraaf staatssecretaris Bleker vragen om de omvang van de ooievaarspopulatie in krimpregio’s te bevorderen om zo de vergrijzing en bijbehorende problematiek tegen te gaan. Ook in de Kamerbankjes is er wel eens tijd voor een lolletje.

De archiefkast moet ook leeg. De titels van de veelal oude publicaties doen vermoeden dat ze recent geschreven zijn. ‘Boeren, bouwen of openhouden – De strijd om de ruimte in economisch perspectief’ werd door Gerard Marlet in 2002 geschreven. Hij schetst dat het Rijk zich teveel bemoeit met de inrichting van Nederland en dat er meer ruimte moet komen voor ruimere woningen, vanwege de groeiende welvaart.

Twijfels over aanleg nieuwe natuur

Twijfels over de aanleg van nieuwe natuur zijn er ook: door de aankoop van grond werkt het optreden van de overheid prijsopdrijvend op de grondmarkt, waarmee de kostprijs voor de Nederlandse boer nog hoger wordt ten opzichte van hun Europese collega’s. Het Ruimtelijk Planbureau publiceerde in 2005: ‘Waar de landbouw verdwijnt – Het Nederlandse Cultuurlandschap in beweging’ met daarin de stellige conclusie dat de landbouw op steeds meer plaatsen verdwijnt als dominante functie. In het zeekleilandschap zal de landbouw wel blijven, terwijl het landbouwareaal in het stuwwallandschap, het lösslandschap en het duinlandschap nagenoeg geheel zal verdwijnen. In het veenlandschap is het denkbaar dat de landbouw verder extensiveert en wellicht zelfs volledig verdwijnt”, schrijven de onderzoekers in 2005.

Ook in de Kamerbankjes is er wel eens tijd voor een lolletje

In zijn ‘Kiezen voor Landbouw’ schrijft toenmalig landbouwminister Cees Veerman dat er toekomst is voor de landbouw, maar dat er niet voor alle werkenden in de sector perspectief is vanwege de grote opgaven waar de sector voor staat: toenemende concurrentie, geringere ondersteuning door de overheid en extra inspanningen om de milieubelasting te verminderen.

Discussie over landbouw

In een boek uit 2008 schetst Petrus Hoff dat het CO₂-vraagstuk niet alleen een probleem is, maar ook een kans om de economische en leefomstandigheden te verbeteren. In 1999 schrijft de Raad voor het landelijk gebied een rapport waarin ze het belang van samenhang benadrukt voor de inrichting van het platteland.

Het opruimen van de werkkamer maakt maar weer eens duidelijk dat de geschiedenis zich herhaalt. Niet alleen landbouw, maar ook de discussie over landbouw is er een van alle tijden.