Doorgaan naar artikel

De mislukte lakenvelder

Zo maar even een praktijkvoorbeeld van hoeveel ellende er kan ontstaan als de kalfjes bij de koe blijven.

Geüpdatet op:
Column
Agri
Sustainable food
Foto: Jan Willem Schouten premium

Foto: Jan Willem Schouten

Op 27 mei 2018 werd op onze boerderij een ‘mislukte’ lakenvelder geboren.

Het kalfje had weliswaar 100% lakenvelder-genen, maar het ‘laken’ was aan alle kanten misvormd. In de jaren 2020 en 2021 kreeg ze best leuke nakomelingen. Dit jaar kreeg de titel ‘mislukte lakenvelder’ een extra wrange betekenis.

Zonder pardon duwde ze met haar kop en kromme horens het kalfje in de sloot

De lakenvelders liepen allemaal bij elkaar en de eerste twee kalfjes werden zonder problemen geboren. De bevalling van de ‘mislukte lakenvelder’ liet nog even op zich wachten. Toch ontwikkelde ze in de kudde al merkwaardig gedrag. Ze begon een net geboren kalfje aan alle kanten te vertroetelen en snel daarna begon dit kalfje ook bij haar te drinken. Niet veel later beviel ze van haar eigen (ook mislukte) kalfje, eigenlijk een prachtig rood vaarskalfje, met een misvormd laken. Het gedrag dat ze toen liet zien is ten hemel schreiend. Zonder pardon duwde ze met haar kop en kromme horens het kalfje in de sloot. Toen ik dit voor de derde keer zag gebeuren heb ik het kalfje in veiligheid gebracht. Ze loopt nu op stal en de kinderen verzorgen haar met meer liefde dan de liefde die de ‘mislukte lakenvelder’ heeft voor haar adoptief kalfje.

Er is nog een verliezer in dit verhaal. Een andere lakenvelder die ongewild niet meer de zorg voor haar dochter heeft. Ze loopt een beetje verdwaasd en met een vol uier onrustig in het weiland te stappen.

Zwarte kant

Zo maar even een praktijkvoorbeeld van hoeveel ellende er kan ontstaan als de kalfjes bij de koe blijven. Hoeveel trammelant het kan opleveren als koeien hun ‘natuurlijke’ gedrag vertonen. Misschien helpt dit verhaal om romantische droombeelden van boeren in de ‘Ot en Sien’-omgeving wat te nuanceren. Ik ben een groot voorstander van ‘anders boeren’. Vooral meer in kringlopen, meer natuur-inclusief en meer gericht op de langere termijn. Ik verafschuw de naïeve gedachte dat dit in Nederland het beste kan door weer te gaan boeren zo we 70 jaar geleden ook boerden. Dat we het beste kunnen boeren door de kalfjes allemaal bij de koe te houden of dat we allemaal biologisch moeten gaan boeren. Het zijn allemaal wensbeelden met serieuze voordelen, maar hebben ook een zwarte kant.

De technologie, wetenschap en het onderzoek heeft ons buitengewoon veel nuttige kennis en slimme vaardigheden opgeleverd. De inzet hiervan is cruciaal om het Nederlandse platteland leefbaar te houden en de wereldbevolking te voeden. Niet alleen met voedsel, maar ook met agrokennis.

Snel delen

Image
Cor Pierik

Landbouweconoom en veehouder

Misset Uitgeverij B.V. Auteursrecht voorbehouden

Algemene voorwaarden Privacy Cookies

Beheer
WP Admin