Eerlijke prijzen, vanuit de markt of de overheid?

09-03-2020 | |
Vergaderboer Columnist
Koeien in de melkstal. Bedrijven moeten fors investeren om te overleven in onder meer dierenwelzijn en duurzaamheid. Die investeringen moeten worden terugverdiend. - Foto: Henk Riswick
Koeien in de melkstal. Bedrijven moeten fors investeren om te overleven in onder meer dierenwelzijn en duurzaamheid. Die investeringen moeten worden terugverdiend. - Foto: Henk Riswick

We tuimelen van de ene crisisuitspraak in de andere. Gelukkig zijn we het over één ding eens: als boeren aan alle regels en wensen van de consument zouden voldoen, moeten de prijzen omhoog.

Maar dan komt het. Velen hebben een mening over de boer en roepen wat over een ander en beter verdienmodel. Maar niemand heeft tot nog toe een model getoond waarvan we zeggen: dit is het. Ook de denkrichtingen verschillen.

De één vindt dat het uit de markt moet komen, de ander kijkt naar de overheid. Zoals boerin Klaske Hoekstra-Porsius, die onlangs vond dat de overheid de problemen van nu heeft gecreëerd. Enorm veel eisen stellen aan duurzaamheid, dierenwelzijn enzovoort. Daarvoor moesten bedrijven fors investeren om te overleven. Die investeringen moeten worden terugverdiend.

Hoekstra-Porsius is daarin duidelijk: de overheid heeft het probleem veroorzaakt, dan moet die er ook maar voor zorgen dat het inkomen van de boer op peil blijft. Punt uit. De overheid moet bijpassen.

TAPPC zet zich in voor het betalen van de ‘echte’ voedselprijs, inclusief kosten voor milieu, gezondheid en dierenwelzijn

Zij bevindt zich in gezelschap de TAPP Coalitie (TAPPC, True Animal Protein Price Coalition). Dit is een nieuwe, in 2018 opgerichte organisatie in Amsterdam. Die zet zich volgens directeur Jeroom Remmers in voor het betalen van de ‘echte’ prijs van voedsel, inclusief de kosten voor milieu, gezondheid en dierenwelzijn. Ze willen beginnen bij vlees en zuivel.

Verbruiksbelasting op vlees en zuivel

Ook TAPPC ziet een belangrijke taak voor de overheid. Niet zoals Hoekstra-Porsius, die gewoon vindt dat de overheid het tekort op inkomen moet aanvullen. TAPP wil het realiseren via een nieuw belastingstelsel.

Er moet een verbruiksbelasting komen op vlees en zuivel. Die wordt geïnd bij de slachterij, de importeur, de supermarkt of de horeca. Het geld komt in een fonds, waarin de verdeling wordt geregeld. Een ruwe schatting van TAPP geeft aan dat de melkveehouder jaarlijks gemiddeld € 19.000 kan beuren. De varkenshouder € 29.000 en de pluimveehouder € 71.000. Het zou een fonds moeten worden waarbij een garantie wordt gegeven dat het de komende 20 jaar blijft bestaan.

Het belastingplan van TAPP lijkt me uitvoerbaar

Een idee om over na te denken. Want al haar goede bedoelingen ten spijt, geloof ik niet in de oplossing van Hoekstra-Porsius. De overheid is te onbetrouwbaar. Het plan van TAPP lijkt me uitvoerbaar.

Wachten op langjarig verdienmodel

Wel weer veel nieuwe regels en in feite in bescherming van de eigen markt. Aan de andere kant kunnen alle landen wel naar ons land exporteren. Ook onze export van onder meer vlees en zuivel valt buiten de nieuwe verbruiksbelasting. Het speelveld voor de handel verandert dus niet.

In eerste instantie dacht ik: weer nieuwe regels, de Amsterdamse grachtengordel heeft weer wat verzonnen en een onbetrouwbare overheid moet het uitvoeren. Hoe langer ik er over nadenk, hoe aantrekkelijker ik het echter vind. Naast de tientallen bezwaren, want die zie ik ook best.

Het is in ieder geval een langjarig verdienmodel. En daar wachten we op.

Meer informatie over voorschotmelkprijzen van diverse zuivelbedrijven vind je op FoodAgribusiness.nl/markt



Beheer