Foute norm komt weer op bord boer terecht

Het is maar hoe je het leest. Landbouw stoot 10% minder ammoniak uit op weiland. Dat klinkt heel wat beter dan: ‘Bij emissiearm uitrijden van drijfmest op grasland vervluchtigt 17% van de stikstof in de vorm van ammoniak. Voorheen werd aangenomen dat dit 19% was.’

Een natte-vingerberekening toont aan dat het peanuts is. Bij 30 kuub rundveemest per hectare met 4 kg N per kuub gaat er 120 kilo stikstof in de grond. 2% minder vervluchtiging is 2,4 kilo stikstof minder de lucht in dan voorheen werd geraamd. Keer 900.000 hectare, dat is 2,3 miljoen kilo stikstof (2,8 miljoen kilo ammoniak) minder in de lucht door een foute inschatting in een systeem dat wereldwijd wordt gebruikt.

Een natte-vingerberekening toont aan dat het peanuts is

De melkveestapel scheidt een kleine 300 miljoen kilo stikstof per jaar uit via gassen en de mest, de totale veestapel 506 miljoen kilo. Daarvan vervluchtigt een deel vanuit de stal en bij het uitrijden, een deel wordt vastgelegd in grasgroei, een deel vastgelegd in organische stof (de bodem/het bodemleven) en een deel spoelt uit naar het grond- en oppervlaktewater. Dat systeem is deels een black box: onduidelijk is hoeveel exact waar naartoe gaat. Ja, daar zijn deels aannames voor gedaan, een deel is te meten.

Foute norm opstekertje

De foute norm bij uitrijden klinkt nu even leuk, het is een opstekertje in de stikstofcrisis. Maar uiteindelijk komt dit geringere stikstofverlies wel weer op het bord van de boeren terecht: als het niet vervluchtigt dan zit het in het gras of het spoelt uit. Dat betekent nóg strengere verliesnormen en/of een eis om grasopbrengsten niet langer te schatten, maar te meten. Want die stikstof, schadelijk of onschadelijk, die blijft natuurlijk wel ergens.

Of je nu door de hond of de kat gebeten wordt, het blijven nare wonden. Wordt geheid vervolgd.