Geldbuidel enige optie voor Bayer

In de Verenigde Staten ligt de beoordeling van de eventuele schadelijkheid van de onkruidverdelger in handen van rechtbanken. Het oordeel komt, tenminste in eerste instantie, niet van wetenschappelijk ingewijden, maar van rechtbankjury‘s, dat zijn gewone Amerikanen die hun burgerplicht vervullen. Alsof een beoordeling van een middel net zoiets is als de inschatting: wie heeft de misdaad begaan.

Als er écht iets is met Roundup, zijn de miljarden te weinig

Met Bayer zelf hoeven we geen medelijden te hebben. Het is een schatrijk bedrijf dat in het volle besef van deze kwestie Monsanto overgenomen heeft. Er moet berekening achter zitten: deze schade versus het verdienmodel glyfosaat en andere middelen.

Toch knaagt het. Stel dat er écht iets aan de hand is, dan zijn deze miljarden veel te weinig om de schade te compenseren, en komt het geld bij een veel te beperkte groep terecht, diegenen die hun weg weten te vinden in de claimcultuur. Maar, stel dat het overtuigende bewijs van de schadelijkheid uitblijft, dan is het toch jammer geld dat beter besteed was aan research.

Rust en stabiliteit belangrijk voor Bayers aandeelhouders

We zullen het nooit weten. Beide kampen bijten zich vast. Voor Bayer zelf lijkt dit intussen de enige manier om verder te kunnen. Niemand, hoe groot en sterk ook, wil voortdurend in de beklaagdenbank zitten. De aandeelhouders zitten nu met samengeknepen billen, maar dat duurt vast niet lang. Voor hen is stabiliteit en rust hoofdzaak, en beter beter dan jarenlange processen met steeds weer nieuwe hoge claimbedragen.

Voor het bedrijf is het trouwens wel belangrijk dat de aandeelhouders zich rustig houden. Vorig jaar zegden de aandeelhouders hun vertrouwen in topman Werner Baumann nog op. Ze twijfelden of de risico’s van de overname van Monsanto wel goed waren doordacht. De topman en de raad van bestuur kregen dit jaar weer het vertrouwen terug nadat ze aan verbetering werkten.