GrAJK-bestuurslid: ‘Inpolderen om claims te compenseren’

Steeds meer niet-boerenpartijen zoals natuurorganisaties en energiemaatschappijen leggen claims op landbouwgrond. Boeren moeten daarvoor gecompenseerd worden, vindt GrAJK-bestuurslid Jarno Rietema. Het GrAJK maakt in zijn toekomstvisie helder dat het inpolderen weer terug op de agenda wil zetten. “Verlies aan steeds meer oppervlakte grond is niet gezond voor de landbouwsector”, stelt Rietema.

Actieplan

Waar en welk gebied precies ingepolderd moet worden, is (nog) niet bekend. “Wij hebben onze visie opgesteld en gaan bezig met het actieplan. Om hoeveel hectare het gaat en wat voor prijskaartje daar aan hangt is nog niet duidelijk”, stelt Rietema. Wel moet het mogelijk zijn, vindt de bestuurder. “Dat is bij de vorming van natuur ook gelukt op de Marker Wadden van Natuurmonumenten. Dan moet dat met boerenland ook kunnen.”

Handelspositie

Of boeren dan de nieuw ingepolderde grond in gebruik moeten nemen, of dat daar juist ruimte moeten komen voor woningbouw en natuurontwikkeling, laat Rietema in het midden. “Misschien is het wel een goed idee ja, boeren laten boeren op de vruchtbare klei, en op de nieuw ingepolderde grond woningen, zonneparken en natuur aanleggen en ontwikkelen.”

Dat boeren in Groningen – maar ook elders in Nederland – hun grond kunnen behouden is erg belangrijk, stelt Rietema. “We moeten kunnen blijven concurreren en onderhandelen op internationaal niveau. Een kleiner areaal betekent minder kilo’s bij de fritesfabriek en dat betekent per saldo een hogere kostprijs. Immers, de kosten per kilo product nemen toe, terwijl het afzetvolume afneemt. Dat is schadelijk voor de gehele sector en moet voorkomen worden.”

Kwaliteit gaat achteruit

Bovendien kan een functieverandering de kwaliteit van de grond schaden, stelt Rietema. Bijvoorbeeld als het gaat om de realisatie van een wind- of zonnepark. “We zien dat bij aanleg van een windpark op de Noordzee de kabels over land – lees: onder landbouwgrond – gelegd worden. Dat verkleint het areaal niet, maar komt de kwaliteit niet ten goede. Zo zie je in dit geval ook weer: natuurdoeleinden gaan voor die van de landbouw. De kabels worden namelijk niet door het water gelegd, omdat het de zeehonden niet mag storen.”