Volop in het nieuws is de mentale belasting van Tweede Kamerleden, waarvan meerdere rustpauzes inlassen of zelfs geheel afhaken.
Esther Ouwehand gaf afgelopen week voor onbepaalde tijd zich terug te trekken van het politieke podium. Vervelend voor haar, maar ook verstandig om tijdig gas terug te nemen.
Belangrijk is uiteraard om te analyseren waarom de druk zo groot ervaren wordt. Uiteraard is de oorzaak veelal vanuit meerdere oorzaken ontstaan.
Ik denk dat de smartphone, die non stop allerlei vragen, informatie en dergelijke blijft rondstrooien, een grote oorzaak is. Zo hoorde ik een afgezwaaide Kamerlid vanmorgen op radio 1 stellen dat je 24 uur paraat moet staan. Een beetje cynisch denk ik dan, net een melkveehouder.
Nu we het hebben over de relatie Tweede Kamerlid en melkveehouder, dan denk ik misschien moeten de Kamerleden ook eens bij zichzelf te rade gaan.
Ik ben nu bijna 30 jaar melkveehouder en zie mede ‘dankzij’ de digitalisering een overheid die meer en meer grip wil hebben op haar burgers, maar vooral op boeren. Die manische drang om de boeren te sturen met allerlei regeltjes waaruit vervolgens controles en boetes voortvloeien, leiden tot een verharding van het politieke debat.
Een politiek die denkt alles te kunnen regelen voor de burgers en boeren, krijgt 24 uur per dag de bal teruggespeeld vanuit de maatschappij.
Ook wij als maatschappij zijn verantwoordelijk
Ik zou pleiten voor een robuustere overheid die niet alles wil dichtregelen en vertrutten. Ook wij als maatschappij zijn hier verantwoordelijk voor, eis niet op alles wat eventueel mis kan gaan nieuwe regels, rapporten en maatwerk.
Kortom, op naar een overheid op hoofdlijnen, geef de burger en boeren weer hun vrijheid terug en de Tweede Kamerleden kunnen weer rustig slapen. En misschien moeten ze ook gewoon hun smartphone eens even uitzetten.