Doorgaan naar artikel

Meer dan een onsje minder vlees

Foto: Canva premium

Foto: Canva

Begin september meldde een regionale krant de opening van een restaurant, waar je wel vlees kunt eten, maar waar ‘vegan’ de norm is.

Want, zoals een van de eigenaren zei: ‘200 gram vlees op je bord is niet meer van deze tijd’. Dat heeft de arme man geweten; op de sociale media verschenen veel boze reacties met als strekking ‘ik bepaal zelf wel hoeveel vlees ik eet’. Die 200 gram is bijna drie keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid volgens de Gezondheidsraad en dus waarschijnlijk te veel om echt gezond te zijn.

Vleesporties in Nederlandse horeca

De schaarse keren dat ik een eetgelegenheid bezoek, valt mij op hoezeer in de horeca het vlees centraal staat. Groenten, aardappels en dergelijke worden vaak aangeduid als ‘garnituur’; uit voedingsoogpunt lijkt dat de omgekeerde wereld. Overigens valt het met de vleesporties in de Nederlandse horeca wel mee, of tegen als je een grote vleeseter bent. Wij waren als bescheiden vleeseters tijdens onze zomervakantie in Duitssprekende gebieden, waar je enorme lappen vlees op je bord krijgt, in ieder geval blij als we ergens halve porties konden bestellen.

30% aan dierlijk eiwit

Meer dan een onsje minder vlees en zuivel in de rijke landen lijkt wenselijk of zelfs noodzakelijk. Maar het is op zijn minst twijfelachtig of een veganistisch consumptiepatroon de juiste oplossing is, zoals de makers van de onlangs geïntroduceerde veganistische ‘Schijf van Vijf’ stellen. Veehouderij is nodig om planten te bemesten en om reststromen en gebieden die niet geschikt zijn voor akkerbouw, te benutten voor voedselproductie. Wageningse deskundigen hebben echter uitgerekend dat ongeveer 30% aan dierlijk eiwit in de totale eiwitvoorziening het beste scoort qua duurzaamheid en toereikend is uit voedingsoogpunt. Dat is de helft minder dan het huidige aandeel in de rijke landen. Zo’n transitie zou uiteraard consequenties hebben voor de omvang van de veehouderijproductie.

Duurzaamheidsproblemen

De bovenbedoelde boze reacties geven aan dat althans bij een deel van de bevolking de eigen voorkeuren of gewoontes zwaarder wegen dan de verantwoordelijkheid voor de eigen gezondheid, de zorg voor mensen elders en voor de planeet. Die houding, die niet beperkt blijft tot de (vlees)consumptie, stemt niet hoopvol voor het bereiken van een oplossing voor de snel toenemende duurzaamheidsproblemen

Snel delen

Image
Cees van Bruchem

Landbouweconoom

Misset Uitgeverij B.V. Auteursrecht voorbehouden

Algemene voorwaarden Privacy Cookies

Beheer
WP Admin