Naar één dierenwelzijnslabel in Noordwest-Europa

Er moeten eenduidige definities en indicatoren komen voor duurzaamheid en dierenwelzijn in Noordwest Europa. Daarmee kan de vraag naar duurzame dierlijke producten gestimuleerd worden. Met die eenduidige definities kunnen productlabels opgezet worden die over landsgrenzen heen te gebruiken zijn. Dat is de conclusie van een reeks workshops en een onlinesymposium afgelopen woensdag 2 december waarin de conclusies werden gedeeld. Het initiatief voor het oppakken van dit onderwerp in de Noordwest-Europese context kwam van landbouwminister Carola Schouten.

Afzetmarkt

Het idee achter de georganiseerde bijeenkomsten is dat Noordwest-Europa een belangrijk afzetgebied is voor Nederlandse landbouwproducten. Ongeveer twee derde van de dierlijke producten gaat de grens over. Een groot deel gaat naar de landen om ons heen, onder andere Duitsland en België. “Om de veehouderij in Nederland te verduurzamen is het daarom belangrijk dat ook daar de vraag naar duurzame dierlijke producten gestimuleerd wordt”, aldus minister Schouten in een brief aan de Tweede Kamer in oktober.

We moeten de toename in dierenwelzijn zichtbaar maken

Om te bereiken dat de veehouderij verduurzaamt, is het belangrijk daarin de consument goed te informeren. “Consumenten moeten weten wat ze kiezen”, zo klonk het op de bijeenkomst waarbij belanghebbenden uit verschillende landen en uit de gehele keten aanwezig waren. En: “We moeten de toename in dierenwelzijn zichtbaar maken voor consumenten”, aldus de Duitse landbouwminister Julia Klöckner in een videoboodschap. Het punt is dat er geen labels voor dierenwelzijn zijn die over landsgrenzen heen te gebruiken zijn. “In Nederland kennen de meeste consumenten het bekendste dierwelzijnslabel (het Beter Leven-keurmerk), dat is al heel bijzonder. Maar het zou mooi zijn dat ze ook in bijvoorbeeld Duitsland weten hoe de Nederlandse producten met een bepaald label zijn geproduceerd”, aldus minister Schouten.

Haltungsform

Tijdens het onlinesymposium sprak onder andere Zita Lentfert van Lidl Duitsland. Ze legde uit, ter inspiratie, wat het zogenoemde ‘Haltungsform’ inhoudt: een labelsysteem dat duidelijk maakt hoe dieren gehouden zijn. Het systeem werd geïntroduceerd door Lidl en wordt inmiddels door meerdere Duitse supermarkten gebruikt. Het systeem zorgt ervoor dat alle bestaande labels gestandaardiseerd worden en passen binnen het Haltungsform. Op basis van een viertrapsmodel (waarbij 1 staat voor een houderijsysteem volgens de wet en 4 voor biologische veehouderij) zien consumenten hoe de dieren werden gehouden.

Niet alleen een label voor dierlijke producten dat over grenzen heen gebruikt kan worden, is wenselijk volgens de deelnemers van de workshops. Ook is er de wens een soort dashboard te creëren dat het duurzaamheidsniveau van dierlijke producten toont. Ook dit dashboard moet internationaal te gebruiken zijn. Ten slotte moet de verduurzaming van de veehouderij gefinancierd worden. ‘We moeten uitzoeken hoe geldstromen het beste de transitie naar duurzame dierlijke producten kunnen ondersteunen’, zo klonk het. Op al deze gebieden worden werkgroepen ingesteld om de onderwerpen uit te werken.