Noodzakelijke modernisering financiering FrieslandCampina

Het zal voor de leden wel even kauwen en slikken zijn, de voorgestelde wijziging van de ledenfinanciering bij FrieslandCampina. Kort samengevat komt het verhaal hier op neer: de leden (eigenaren) komen meer op afstand, veel geld dat ze in de coöperatie hebben, wordt voor hen minder tot niet bereikbaar. De andere kant van de medaille is dat de onderneming tegenover financiers een sterker verhaal heeft, want het eigen vermogen wordt nog meer ‘eigen’.

Concurrentiestrijd noopt FrieslandCampina tot wijzigen ledenfinanciering

Die stap is nodig, dat valt eigenlijk niet te ontkennen. Een wereldspeler als FrieslandCampina moet opboksen tegen slagvaardige en kapitaalkrachtige bedrijven als Danone en Nestlé, net als de Nieuw-Zeelandse concullega Fonterra. Beide coöperaties kampen met een spagaat tussen leden- en ondernemingsbelang. In de ideale situatie is de coöperatieve basis, de band met de leden, een kracht. In de niet-ideale situatie kunnen veeleisende leden en systemen met ledenfinanciering een blok aan het been zijn. Daar ergens tussen moet het optimum worden gevonden, en elk tijdperk vraagt om een nieuwe balans.

Is verhoging nabetaling genoeg compensatie?

Het gaat dan ook niet om de vraag óf dit moet doorgaan, maar hoe. Zoals gezegd, voor de leden is het slikken. Straks moet een actief lid betalen voor het recht om melk te mogen leveren, maar krijgt hij dat geld niet terug bij vertrek. Dat is toch een ander gevoel dan bij ledenobligaties, die ooit contant gemaakt kunnen worden en nog het idee geven dat je iets hebt voor de oude dag. Daar mag iets tegenover staan. In het voorstel gaat de contante nabetaling omhoog van 35% naar 40%. Vraag is of dat genoeg compensatie is voor de nadelen die de leden ondervinden. Daar moet de discussie over gaan.