Oekraïens graan zet Europese solidariteit onder druk

Polen, Hongarije en Slowakije doen hun grens dicht voor graan uit Oekraïne. Zo willen ze hun eigen boeren beschermen tegen goedkope import. De Europese Commissie veroordeelt dit als ongeoorloofde eigenrichting, die de basis van de Europese Unie ondermijnt. En Oekraïne vreest dat het land deze nooduitgang voor zijn graan, als alternatief voor het lastige transport over de Zwarte Zee, kwijtraakt.

Eigenlijk heeft iedereen wel een beetje gelijk. Terwijl alle akkerbouwers van de EU baat hebben gehad bij hoge graanprijzen, hebben juist de Poolse akkerbouwers de boot deels gemist door de toestroom van graan uit Oekraïne. Polen vangt van alle EU-landen toch al de grootste klappen van de oorlog op, het is heel begrijpelijk dat dit dan als onrechtvaardig voelt. (Over het steeds zeer opportunistisch opererende Hongarije hebben we het even niet.)

Lasten evenredig verdelen

Maar het standpunt van de Commissie in Brussel is ook wel te volgen, al heeft dat ook een hoog zolderkamergehalte. Ja, één interne markt is belangrijk en ja, als ieder land zelf regels gaat opstellen en grenzen gaat sluiten, dan is het einde zoek. Maar de lasten moeten wel een beetje evenredig verdeeld worden. Je kunt de grenslanden niet alle klappen op laten vangen van de oorlog.

Met vereende kracht is het de EU gelukt om Oekraïne te helpen van het graan af te komen. Daar hoort in ieder geval deze vervolgstap bij: laat die graanstroom daar terechtkomen waar ze voor bedoeld was, en laat niet de grenslanden alleen op de blaren zitten. Dus geen sancties maar ondersteunen en meehelpen. Dat is Europese solidariteit.