Ongelijk speelveld conventionele en natuurinclusieve landbouw

Op dit moment boert slechts een op de tien melkveehouders natuurinclusief. Dat stelt een team onderzoekers aan Universiteit Utrecht. Volgens het team heeft natuurinclusieve landbouw voordelige effecten op biodiversiteit, klimaat en bodem, maar blijkens het onderzoek is er een aantal barrières die de ontwikkeling naar meer inclusieve landbouw tegenhouden.

De belangrijkste problemen lijken te liggen in een gebrek aan beleidssturing, problemen met de ontwikkeling en overdracht van kennis met betrekking tot natuurinclusieve landbouw, lastige marktomstandigheden voor natuurinclusieve boeren en een gebrek aan personele en financiële middelen.

Focus op conventionele landbouwpraktijken

Het team concludeert dat er qua onderzoeksfinanciering een overweldigende focus ligt op conventionele landbouwpraktijken en dat belemmert kennisontwikkeling over innovatieve landbouw. De overheid promoot nog steeds het ‘high input, high output’-landbouwmodel als een levensvatbare optie, maar de negatieve effecten van dit model komen niet tot uitdrukking in de uiteindelijke productprijs. Positieve effecten op klimaat, bodem en ecosysteem worden niet beloond. Dit leidt tot een ongelijk speelveld tussen conventionele landbouw en natuurinclusieve landbouw, zo stellen de onderzoekers.

Financiering is lastiger

Ook krijgen natuurinclusieve boeren moeilijker financiering, omdat banken niet gewend zijn aan hun bedrijfsmodellen en daarom geneigd zijn aan hen geen leningen te verstrekken. Daarnaast is ook is het landbouwonderwijs nog steeds sterk gericht op conventionele landbouw.

Sterk innovatiesysteem nodig

Er is in het huidige regime een sterk innovatiesysteem nodig om de blokkades tegen natuurinclusieve landbouw te doorbreken, aldus het onderzoeksteam. Nu hebben boeren, voedingsbedrijven en overheidsinstanties een groot belang bij het behoud van de status quo. “Dit stelt ons voor een interessant dilemma en biedt mogelijkheden voor verder onderzoek. Hoe kunnen we verandering van binnenuit bevorderen? Met andere woorden, hoe kunnen we machtige actoren in het regime aanmoedigen om zichzelf opnieuw uit te vinden?”