Doorgaan naar artikel

Oxfam: honger eist meer mensenlevens dan corona

Het aantal mensen in hongersnood is afgelopen anderhalf jaar verzesvoudigd. Dat meldt Oxfam-Novib.

Geüpdatet op:
Internationale politiek & beleid
Nieuws
Oorlogsgeweld in Jemen. - Foto: ANP premium

Oorlogsgeweld in Jemen. - Foto: ANP

Het aantal mensen in hongersnood is afgelopen anderhalf jaar verzesvoudigd. Dat meldt Oxfam-Novib. Daardoor overtreft het aantal mensen dat omkomt van de honger het aantal overlijdens door corona.

Oorlog en conflict blijven de belangrijkste oorzaak van voedselcrises, maar de pandemie en de klimaatopwarming gooien olie op het vuur, aldus de organisatie.

Het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties waarschuwde al bij het begin van de pandemie dat de sterftegraad van honger die van het virus vele malen zou overstijgen, tenzij covidgerelateerde voedselcrises in de kiem werden gesmoord.

Volgens het tweede hongerrapport van Oxfam is het al zover. Op dit moment sterven naar schatting elf mensen per minuut aan ondervoeding, berekenden de onderzoekers. Volgens de gegevens van de John Hopkins Universiteit bezwijken er dagelijks gemiddeld een kleine 10.000 mensen aan het virus, sinds het begin van de uitbraak. Dat komt overeen met ongeveer zeven sterfgevallen per minuut.

Strijdende partijen hebben verder oorlog gevoerd. Miljoenen mensen die al gehavend waren door weerrampen en economische schokken kregen zo de laatste klap toegediend

De comeback van de honger

De belangrijkste oorzaak van voedselcrises blijven conflicten, ook tijdens de pandemie. De door corona verstoorde toeleveringsketens werken daarop in als een soort brandversneller. Massale werkloosheid en een ernstig verstoorde voedselproductie hebben geleid tot een stijging van de wereldwijde voedselprijzen met 40% – de hoogste stijging in meer dan tien jaar.

Ook de klimaatverandering wordt op verschillende plaatsen in de wereld zeer rampzalig voor de voedselvoorziening. Die gevaarlijke cocktail leidde ertoe dat het hongerprobleem het voorbije anderhalf jaar kritieke proporties heeft aangenomen.

Voedselonzekerheid

In totaal kampen nu 155 miljoen mensen met voedselonzekerheid of honger – dat is 20 miljoen meer dan vorig jaar. Wanneer iemand niet voldoende kan eten en daardoor gevaarlijke gezondheidsproblemen ervaart, of daardoor niet meer in zijn levensonderhoud kan voorzien, spreekt men van voedselonzekerheid. Vaak wordt die term ook omschreven als: niet weten waar de volgende maaltijd vandaan zal komen.

“Door de aanhoudende conflicten, de economische gevolgen van Covid-19 en de verergerende klimaatcrisis zijn nu meer dan 520.000 mensen op de rand van de hongerdood beland”, zegt uitvoerend directeur Gabriela Bucher van Oxfam Internationaal. “In plaats van de pandemie te bestrijden, hebben strijdende partijen verder oorlog gevoerd. Miljoenen mensen die al gehavend waren door weerrampen en economische schokken kregen zo de laatste klap toegediend.”

Ineenstorting internationale handel

Honger was al verschillende decennia op de terugweg. In 2016 zorgden conflicten en de klimaatverandering er echter voor dat de curve opnieuw opliep. De ineenstorting van de internationale handel door lockdowns trof het afgelopen anderhalf jaar de zwakkere economieën in het Zuiden het hardst, geërodeerd door jaren van conflict en instabiliteit. Bij bepaalde lagen van de bevolking zijn eventuele spaarcenten intussen allang opgebruikt. Velen van hen weten niet waar hun volgende maaltijd vandaan komt, uitermate gevaarlijk in landen zonder noemenswaardig sociaal vangnet.

Overheden gaven 51 miljard dollar meer uit aan troepen en wapentuig dan het jaar voordien. Dat bedrag is 6,5 het bedrag dat de VN nodig heeft om honger in de wereld uit te roeien

Gewapende conflicten blijven de hoofdreden van voedselcrises wereldwijd. In Jemen bijvoorbeeld bracht de oorlog al miljoenen mensen op de rand van de hongersnood. Voedselproductie is er een doelwit, zoals beschreven in een rapport van de World Peace Foundation (WPF).

“De doelgerichte vernietiging van de middelen van burgers om in hun levensonderhoud te voorzien is onderdeel van een beleid om paniek onder de burgerbevolking te creëren”, aldus het rapport. Honger wordt dus ingezet als een wapen.

Militaire uitgaven pieken

De wereldwijde militaire uitgaven stegen vorig jaar tot een recordhoogte. Overheden gaven 51 miljard dollar meer uit aan troepen en wapentuig dan het jaar voordien. Dat bedrag is 6,5 het bedrag dat de VN nodig heeft om honger in de wereld uit te roeien.

De landen en regio’s waar de voedselcrisis de meest zorgwekkende proporties vertoont volgens Oxfam zijn: Jemen, Democratische Republiek Congo (DRC), Afghanistan, Venezuela, de West-Afrikaanse Sahel, Ethiopië, Soedan, Zuid-Soedan, Syrië en Haïti. Maar er ontstaan ook nieuwe hongerhaarden. Middeninkomenslanden zoals India, Zuid-Afrika en Brazilië kampen met een snel stijgende voedselonzekerheid.

“Regeringen moeten voorkomen dat conflicten nog langer honger aanwakkeren en er in plaats daarvan voor zorgen dat hulporganisaties de mensen in nood bereiken”, zegt Bucher. De Oxfam-topvrouw roept donorlanden op om gehoor te geven aan de humanitaire oproep van de Verenigde Naties, en heeft nog een niet mis te verstane boodschap: “Leden van de Veiligheidsraad moeten ook diegenen ter verantwoording roepen die honger als oorlogswapen gebruiken.”

Snel delen

Image
IPS

Persbureau

Misset Uitgeverij B.V. Auteursrecht voorbehouden

Algemene voorwaarden Privacy Cookies

Beheer
WP Admin