Pijnlijke feiten van het PBL

De huidige doelen voor stikstof, klimaat en biodiversiteit hebben al een enorme impact op de landbouw. Als er nog een schep bovenop moet, verdwijnt in grote delen van het land de landbouw zoals we die kennen. Daar zal alleen nog extensieve beheerslandbouw mogelijk zijn.

Met een beetje goede wil kun je dit ongevraagde advies van PBL positief duiden. De angst die boeren met name in de zandgebieden al veel langer hebben – dat hun toekomst op het spel staat – wordt hier namelijk bevestigd uit onverdachte hoek. Daarbij zegt PBL niet wat er moet gebeuren, maar schetst het vooral de impact van plannen die er al zijn, of die in de lucht hangen.

Ongemakkelijke feiten

PBL drukt links én rechts Nederland met de neus op ongemakkelijke feiten. Om er een paar te noemen:

1. Natuurgebieden langs de grens zoals het Korenburger Veen, krijg je niet onder de kritische stikstofwaarde met alleen Nederlands beleid. Ook al haal je alle veehouders weg, dan nog zal er te veel stikstof uit het buitenland neerkomen.
2. Als één landbouwvorm kansrijk is om emmissie nul te halen, dan is het de intensieve, industriële, gesloten veehouderij waar dieren nooit buiten komen.
3. Ook de akkerbouw blijft niet buiten schot als je naar emissie nul wilt voor stikstof én broeikasgas.
4. Met technische maatregelen ga je nul emissie niet redden, met bio- of kringlooplandbouw ook niet.
5. We hebben te weinig informatie over de toestand van de natuur.

Scherper beleid kan niet

Scherper beleid dan wat er nu ligt, kan dus echt niet. De conclusie van commissie-Remkes ‘Niet alles kan overal’, krijgt zo een nieuwe dimensie.