RvS: klimaatplan van de regering is onvoldoende

Dat is het oordeel van de Raad van State (RvS). Net als het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) eerder al concludeerde zijn volgens de RvS aanvullende maatregelen nodig om in 2030 een broeikasgasreductie van 49% te bereiken. Dit valt te lezen in de beschouwing van de Afdeling advisering van de RvS over het eerste Klimaatplan van de regering. Daarin toetst de RvS of het Klimaatplan voldoet aan de eisen die de Klimaatwet daaraan stelt.

Het uiteindelijke doel is een broeikasgasreductie van 95% in 2050. Dit vergt een echte herordening van productie en consumptie in alle sectoren van de maatschappij en de economie. Het huidige klimaatplan is niet meer dan een veelheid aan losse maatregelen, stelt de RvS. Het Klimaatplan geeft nog weinig blijk van een structurele aanpak.

Ingrijpende veranderingen

Het behalen van het klimaatdoel voor 2030, maar zeker ook het doel voor 2050, vergt ingrijpende veranderingen in economie en samenleving. Het huidige Klimaatplan zou hierin meer inzicht moeten geven dan nu gebeurt, aldus de RvS. Daarbij is ook aandacht nodig voor wanneer welke maatregelen worden getroffen en hoe de uitvoering gaat verlopen.

Draagvlak

Om deze veranderingen door te voeren is het opbouwen en versterken van het draagvlak in de samenleving cruciaal. Zo moet duidelijk worden gemaakt wat de baten van klimaat- en energietransitie zijn. Daarbij valt te denken aan de verbetering van milieu en natuur, bescherming van de gezondheid, maar ook het voorkomen en tegengaan van zowel overstromingen als droogte. De kosten moeten inzichtelijk zijn en kosten en baten moeten evenwichtig worden verdeeld.

Inzet van de hele samenleving nodig

Voor succesvol klimaatbeleid is de inzet van de hele samenleving nodig: overheden, (markt)partijen en burgers. Daarvoor is samenwerking essentieel, stelt de RvS. Niet alleen tussen verschillende onderdelen van de samenleving, maar zeker ook binnen alle bestuurslagen van de overheid. De urgentie en complexiteit van klimaat- en energietransitie vraagt van de wetgever een ‘samenhangend pakket van wetgeving waarbinnen stevige sturing, samenwerking en coördinatie plaatsvindt’. Alleen dan kan de noodzakelijke broeikasgasreductie daadwerkelijk en op tijd worden gerealiseerd.