Verbod glyfosaat op pachtgrond is slechte maatregel

Het Waterschap Vechtstromen verbiedt in nieuwe pachtcontracten het gebruik van herbiciden met de werkzame stof glyfosaat. Eveneens mogen met ingang van 2021 op pachtland van het waterschap de spuitintensieve teelten uien, lelies en bollen niet worden geteeld. Glyfosaat, aldus de motivering van het bestuur, is weliswaar wettelijk toegestaan, maar is maatschappelijk zeer omstreden. ‘Het is een stof die schadelijk is voor de gezondheid van mens en dier en grote nadelige gevolgen heeft voor de biodiversiteit. Het is giftig voor in het water levende organismen en veroorzaakt op lange termijn schadelijke effecten in het aquatisch milieu.’

Toelating glyfosaat tot en met 2022

Het besluit van Vechtstromen staat niet op zich. Ook verschillende provincies hebben een glyfosaatverbod in het pachtcontract staan. Glyfosaat heeft toelating tot en met 2022. Wetenschappelijke toelatingscommissies in vier EU-landen, waaronder het Nederlandse College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Ctgb), beoordelen momenteel de werkzame stof en adviseren de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid. Deze Efsa doet een voorstel waarover 27 EU-landen besluiten. Nederland baseert haar besluit weer op wat het Ctgb vindt.

Een slechte maatregel

Deze degelijke, op actuele kennis gefundeerde besluitvorming past bij zo complex en omvangrijk technisch dossier als dat van glyfosaat.

Wat het waterschap en de provincies doen, mag van de Centrale Grondkamer. Maar tegen de achtergrond van de EU-toelatingsprocedure doet zo’n politiek ingegeven verbod wat knullig aan. Uit oogpunt van een consistent en transparant overheidsbeleid is het een slechte maatregel.