Vijf voor twaalf voor veredeling in EU

Bedrijven sorteren voor op vertrek uit de EU, het is vijf voor twaalf. Innovatie is het toverwoord dat veel problemen op kan lossen. Kennis op hoog niveau is ook nodig om economische vooruitgang mogelijk te maken binnen ecologische randvoorwaarden. De EU begon zeventig jaar geleden als Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS). Kolen en staal waren toen de pijlers onder de economie. De zes oprichters (België, Nederland, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland en Italië) zagen toen in dat samenwerken beter was dan zelf de kolen- en staalindustrie op de been te houden.

25% biologisch in 2030

De EU heeft inmiddels geheel andere doelen, inclusief klimaatneutraal worden rond 2050 en een duurzamere land- en tuinbouw inclusief 25% biologisch in 2030. En dat laatste is al heel snel. Het vergt veel innovatie en technieken om snel gewassen te kunnen veredelen. Niet meer via genetische modificatie, maar via het minder ingrijpende gen-editing bijvoorbeeld. Die technieken zijn er al of worden in hoog tempo ontwikkeld. Helaas vooral buiten de EU. Het meest recente voorbeeld is de samenwerking van groenteveredelingsbedrijf Bejo met het Amerikaanse Corteva Agriscience en het Broad Institute. Hierdoor kan Bejo de veredelingstechniek Crispr-Cas toepassen, die techniek mag niet in de EU.

Accepteren van nieuwe technieken

Eind april was er een waarschuwing van wetenschappers dat zonder vergaande nieuwe technieken de 25% biologisch nooit haalbaar zal zijn met minder uitstoot en tegelijk handhaving van de productie. Maar ook bij gangbare gewassen is veel winst te behalen met gewassen die beter tegen droogte kunnen of beter bestand zijn tegen ziekten en plagen en zo met minder gewasbeschermingsmiddelen toekunnen.

Hoog tijd dus dat er vaart gezet wordt achter het accepteren van nieuwe technieken. Het is te hopen en nodig dat lidstaten en de EU sneller stappen zetten.