Voedsel van strategische betekenis

De rekenmeesters haken aan bij de conclusie uit de FAO Index: bulkproducten en grondstoffen stijgen in prijs.

Interessant is wat tot die hogere grondstofprijzen leidt. De koers van de dollar. Altijd. De dollar heeft altijd invloed. Weersextremen idem. Ergens is het droog, nat of koud. Speculanten zijn altijd actief. Nieuw is het tekort aan containers. Corona heeft tot een onbalans in de wereldwijde exportstromen geleid, waardoor er op de ene plek te veel, en op de andere te weinig containers staan. Dit verstoort de handel in granen, vlees, suiker en zuivel natuurlijk. Met name China speelt hierin een rol.

Voedselvoorraden

In het oog springend is vooral ook de voorraadvorming. Voedsel is in de wereld van strategisch belang. Het zou niet voor het eerst zijn dat voedselprijzen tot een revolutie leiden. Maar ook gevestigde regimes als in China en Rusland zijn beducht voor een tekort. Zij leggen hogere voedselvoorraden aan. Landen als Rusland en Argentinië voeren exportheffingen in om prijsstijgingen, en daarmee onrust in eigen land te voorkomen.

Discussies over voedsel, zelden gaat het over kwantiteit

In het rijke Westen – neem Europa, of nog specifieker: Nederland – wordt deze strategische betekenis weleens vergeten. Voedsel is er immers in overvloed. De maatschappelijke discussie erover heeft een kwalitatieve insteek met heel veel randvoorwaarden als milieu en welzijn; zelden gaat het nog over kwantiteit. Het kan. Het mag. Maar vergeet de basis niet: voedsel is eten.