Wat te doen met stierkalveren in Brazilië?

Jaarlijks worden in Brazilië ongeveer 5 miljoen stierkalveren geboren op melkveebedrijven, aldus Abraleite, de Braziliaanse vereniging van melkproducenten. Die stierkalveren dragen niet bij aan de melkproductie, maar zelfs al voor de geboorte worden er al wel kosten voor gemaakt.

Uit een onderzoek van Alta Genetics blijkt dat 32% van de Braziliaanse melkveehouders de stierkalfjes al in de eerste week na de geboorte heeft verkocht, 21% heeft de dieren weggegeven en 16% houdt ze zelf om te mesten of eventueel als fokstier te gebruiken. 8% slacht de dieren direct na de geboorte en 12% verkoopt de dieren na de zoogperiode.

Geen markt voor kalfsvlees

Er is feitelijk geen markt voor kalfsvlees in Brazilië. Voor de gemiddelde consument is kalfsvlees veel te duur, waardoor er nauwelijks vraag naar is.

In oktober vorig jaar zette een Canadees bedrijf een kalvermesterij op voor de productie van kalfsvlees voor de export. Dat project is mislukt vanwege de Braziliaanse regelgeving voor kalfsvlees. Die bepaalde dat vlees alleen kalfsvlees genoemd mocht worden als de dieren tot de slacht met 12 maanden uitsluitend met melk of melkproducten werden gevoerd.

Veranderde regels voer voor kalveren biedt kansen

In januari van dit jaar is deze regelgeving aangepast en er mogen nu ook granen, concentraten, supplementen en vezels aan het rantsoen worden toegevoegd. Hierdoor ontstaat, volgens Abraleite, een alternatief voor de melkveehouders om hun inkomen aan te vullen. Het vlees van de dieren die met dit rantsoen zijn gevoerd en geslacht met een leeftijd van tot 12 maanden, mogen als kalfsvlees worden verkocht en geëxporteerd. De sector verwacht dat de vraag naar kalfsvlees zal groeien en rekent vooral op toename van de export.

Transport kalveren in Brazilië grote uitdaging

De uitdaging waar de sector nu voor staat, is vooral het vervoer van dieren van het bedrijf waar ze geboren zijn naar een mesterij. Er is weinig uniformiteit in zowel de gezondheid als de leeftijd van de dieren van verschillende bedrijven. Het aantal melkveehouderijen is groot en liggen erg verspreid, waardoor vervoer van langer dan 8 uur geen uitzondering is.

Het klimaat is tropisch en er zijn voor het vervoer van de kalveren geen aangepaste vrachtauto´s. Verzamel- en/of rustplaatsen ontbreken en veel dieren komen bij de mesterij aan met luchtwegaandoeningen en andere ziekten. Brazilië kent pas sinds 2017 een beperkte wetgeving waaraan een diervriendelijk transport moet voldoen. De kalvermesterij heeft in Brazilië dus nog een lange weg te gaan.