Tijd om de balans op te maken voor dit enerverende jaar.
Nederland lijkt vast te lopen in zijn drang om alles naar zijn hand te willen zetten. Natuurdoelen blijken anno 2019 maakbaar en meetbaar.
Intussen is de werkelijke ontwikkeling dat Nederland zich als economische gangmaker transformeert naar een Hongkong aan de Noordzee. De natuur en economische wensen zorgen ervoor dat de huidige landbouw in het nauw komt. Iets wat al jaren als een veenbrand smeulde en dit jaar tot ontploffing kwam.
De PAS-uitspraak was het startschot voor roeptoeterende activistische politici. Als tegenreactie werden vervolgens authentieke boze boeren op het schild gehesen. Beiden hadden zichzelf overigens een goede dienst bewezen om een goede communicatiestrateeg in de arm te nemen, iets wat toch echt bij deze tijd hoort in de publieke arena.
Blijkbaar was de tijdgeest rijp voor een revolutie, na jaren van polderen en slikken, zoals Farmers Defence Force (FDF) omschrijft. Boze boeren voor de FrieslandCampina- en NZO/Zuivel.nl-kantoren, met als gevolg een wankelende basis voor de huidige belangenbehartigers. LTO Nederland dwong de vakgroep melkveehouderij zich terug te trekken uit de Taskforce Stikstof en de Nederlandse Melkveehouders Vakbond (NMV) kondigde aan om Zuivel.nl te verlaten.
Laten we deze chaos ten goede benutten
Chaos in de melkveehouderij, het Landbouw Collectief zie ik als een oorlogskabinet. Wie gaat in 2020 de regie weer terugpakken? LTO en commerciële partijen verenigd in agro.nl die zich mede op advies van mediastrategen nu wijselijk stilhouden en wachten op fouten van de nieuwe orde? Of slaagt de nieuwe op social media georganiseerde orde erin om tot regie te komen? Wat mij betreft komt er een vernieuwende producentenorganisatie die zich rechttoe rechtaan weer inzet voor de melkveehouderij. Een onafhankelijk melkveehoudersbestuur dat zich druk maakt over ons verdienmodel en plaats in Nederland. Laten we deze chaos ten goede benutten.