‘Investeren in een digitale architectuur is noodzakelijk’

De Nederlandse voedselverwerkende industrie is wereldwijd een van de koplopers. Innovatie is daarbij heel belangrijk, benadrukt Dick Klaassen, projectleider Smart Industry bij Hoppenbrouwers Techniek. “Een realtime inzicht in het productieproces, een volledige traceability van alle productiestappen en uiteindelijk de toepassing van onder meer kunstmatige intelligentie worden richting de toekomst steeds belangrijker”, vertelt hij. “Om dat te realiseren, moet de data vrij kunnen stromen tussen de productieruimte en het kantoor.”

Het is de bedoeling dat er een verbinding ontstaat tussen deze twee omgevingen, legt Klaassen uit. “We willen dus eigenlijk de data vanuit de machines in de IT- systemen krijgen. Praktisch gezien betekent dit bijvoorbeeld dat we de temperatuurschommelingen direct van de meetapparatuur in het bestaande IT-systeem van de klant terecht laten komen. Maar ook dat de recepten die bedrijven in hun IT-systemen hebben automatisch naar de machines worden gestuurd. Daardoor zijn er geen afwijkingen meer. De output van producten wordt kwalitatief hoogwaardiger.”

Drie stappen

Klaassen onderscheidt drie verschillende stappen: verbinden, intelligentie toevoegen en voorspellen. Hij licht toe: “We halen de datasets uit de machines door ze te verbinden met een centraal systeem. Dan doen we analyses en bedenken we regels die ons meer output geven en minder afwijkingen en tot slot gaan we voorspellen met een hoge zekerheid. Dit geeft ons meer inzicht in de keten waardoor we minder verliezen krijgen.”

We willen eigenlijk de data vanuit de machines in de IT- systemen krijgen

In eerste instantie worden hier eenvoudige algoritmes op losgelaten. “Als er een storing in de lijn is, dan geeft het IT-systeem bijvoorbeeld aan welke handeling moet worden verricht. Als er een overtreding van de temperatuur dreigt te ontstaan, dan worden de machines aangepast. Zo kun je steeds meer gegevens koppelen. Deze techniek is inmiddels al beschikbaar.”

Digitale schuld

Het grootste knelpunt op dit moment is volgens Klaassen dat bedrijven vanuit het verleden een digitale schuld hebben opgebouwd. “Over de afgelopen dertig jaar hebben ondernemingen in verschillende periodes en van verschillende leveranciers machines gekocht. Deze kunnen niet of lastig met elkaar communiceren. Daardoor zit de data vast in verschillende silo’s. Dat maakt investeren in een digitale architectuur hard nodig, zodat de data beschikbaar komt voor alle systemen.”

Foodsector sceptisch

De basis van de nieuwe digitale architectuur is een bewezen techniek die de Unified Namespace heet. Klaassen legt uit: “Dit is een concept dat wereldwijd wordt toegepast om de verbinding tussen de machines en de software te ontwikkelen, zodat data-uitwisseling mogelijk is.” Helaas merkt hij dat ondernemers in de foodsector nog vrij sceptisch zijn over een digitale transformatie van hun productielijn. “Ze zijn bijvoorbeeld bang voor cybercrime, hoge kosten, lange implementeringsprocessen en storingen.”

De foodsector is bang voor bijvoorbeeld bang voor cybercrime, hoge kosten, lange implementeringsprocessen en storingen

Toch denkt hij dat een groot deel van deze angst weggenomen kan worden. “Als een IT- systeem moet worden vervangen, dan duurt de migratie vaak lang en wordt er voor de omschakeling een enorm bedrag gerekend. Maar een digitale architectuur is heel schaalbaar. Je kun al een nieuw softwarecomponent aansluiten op één machine. Vervolgens kun je daar later nog een component aan toevoegen, waardoor er al data uitgewisseld kan worden. Door middel van deze projecten kun je heel overzichtelijk naar een juiste structuur toewerken, zonder dat er een heel groot plan of een ingewikkeld migratietraject nodig is.”

Eerste stappen

De moeilijkheidsgraad hangt volgens hem vooral af van de grootte van het bedrijf. “Voor een klein mkb-productiebedrijf is zo’n traject best een uitdaging, omdat deze ondernemers zich al op zoveel zaken moeten focussen. De sleutel is dan om het simpel te houden en een goede partner te vinden die deze specialistische kennis heeft. Grotere bedrijven hebben IT-specialisten in dienst. Dat maakt het makkelijker om dit soort trajecten te doen.”

Bedrijven kunnen nu al met de transitie starten. “Zo’n digitale architectuur is beschikbaar en toepasbaar. De eerste stap is het uitwisselen van data binnen het eigen bedrijf. Vervolgens kan er ook binnen de supply chain informatie worden gedeeld, dus bijvoorbeeld van de boer richting het productiebedrijf en naar supermarkt. Ook hierbij gaat het om schaalbare elementen, die geen hoge investeringskosten met zich meebrengen.”

Efficiëntieslag

Klaassen is ervan overtuigd dat dit in de toekomst voor een enorme efficiëntieslag zorgt. “Op deze manier worden dus alle productiegerelateerde gegevens, zoals machinestatus of de geproduceerde hoeveelheden en de productkwaliteit, op dezelfde manier opgeslagen. Deze data kan worden gebruikt om productieprocessen in te zien, te controleren en om duurzame verbeteringen door te voeren. Zo worden kosten gereduceerd en het gebruiken van mensen, materialen en machines geoptimaliseerd. Ook de kennis en kunde van de medewerkers wordt anders benut. Operators moeten vaak veel herhalende taken uitvoeren. Als deze bij hen worden weggehaald, dan kunnen zij zich focussen op het optimaliseren en/ of uitbreiden van het productieproces.”

Nieuwe applicaties die data interpreteren en predictief produceren met behulp van Artificial Intelligence zijn de toekomst, benadrukt hij. “Deze zorgen voor een betere voorspelbaarheid van de vraag uit de markt. Daardoor wordt het mogelijk om hier sneller op in te spelen. Dat zorgt voor een grotere flexibiliteit in het productieproces en uiteindelijk, zoals al eerder aangegeven, leidt dit tot een flinke outputverhoging in de productie.”