Oeso: zadensector belangrijk, maar ander beleid nodig

De zadensector speelt een belangrijke rol in het oplossen van huidige problemen rondom wereldvoedselvoorziening. Desondanks is er een aantal omstreden kwesties dat de volledige potentie in de weg staat.

Daar is ander overheidsbeleid voor nodig. Dat is een van de constateringen van Oeso (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) in een nieuw rapport, waarin het beschrijft hoe overheidsbeleid aangepast moet worden om de huidige uitdagingen in voedselvoorziening het hoofd te bieden.

De rol van nieuwe plantveredelingstechnieken

De zadensector is een belangrijke sector voor het behouden en verhogen van opbrengsten voor een groeiende wereldbevolking. Tegelijkertijd past hij zich aan aan klimaat- en milieuveranderingen. Desondanks is er een aantal omstreden kwesties, zoals particuliere investeringen in de plantveredeling, het (niet) delen van de voordelen en het behoud van genetische bronnen en de rol van nieuwe plantveredelingstechnieken.

Betere communicatie nodig

Volgens Oeso zijn de kwesties in de zadensector het gevolg van discussies over feiten, belangen van specifieke groepen en persoonlijke waarden. Gerichter beleid met meer steun voor concurrentie en samenwerking tussen verschillende partijen die zich bezighouden met plantveredeling is daarom nodig. Daarnaast is betere communicatie nodig om vertrouwen in en het oppakken van nieuwe technologieën te stimuleren.

Oeso bouwt haar rapport op drie uitdagingen met betrekking tot de huidige voedselvoorziening:

Voedselzekerheid bij een groeiende wereldbevolking;
Het levensonderhoud van mensen die in de voedselvoorziening werken;
De milieuschade die gepaard gaat met voedselproductie.

Hoewel op sommige gebieden ‘opmerkelijke vooruitgang’ is geboekt, zijn er op alle drie vlakken grote tekortkomingen, aldus Oeso. “Landbouwbeleid over de hele wereld maakt doorgaans gebruik van sterk verstorende maatregelen, die vaak prikkels creëren voor overproductie en overmatig gebruik van inputs. Dergelijk beleid is een inefficiënte manier om het levensonderhoud of de voedselzekerheid te verbeteren en heeft vaak negatieve gevolgen voor het milieu. Een hervorming van dit beleid zou de drievoudige uitdaging in grote mate helpen aanpakken”, aldus de organisatie.

Eenduidig begrip van feiten

Een voedselsysteemaanpak zou helpen om verschillende beleidsdomeinen samen te nemen en daarmee samenhangend beleid te kunnen maken. Oeso noemt die elementen om tot een beter beleid te komen: eenduidig begrip van feiten, afwegen van tegenstrijdige belangen of het vinden van manieren om degenen te compenseren die nadeel ondervinden van een beleidshervorming en het oplossen van meningsverschillen over waarden.