8 voorbeelden van duurzame verpakkingen

Bij het verduurzamen van voeding kan de verpakking niet achterblijven: 8 voorbeelden van duurzame verpakkingen.

Allereerst is het belangrijk om te verkennen wat een duurzame verpakking precies is. Duurzaamheid heeft te maken met verschillende aspecten. Kort samengevat:

• – De duurzaamheid van de grondstof;
• – De recyclebaarheid;
• – De biologische afbreekbaarheid;
• – De efficiëntie van de hoeveelheid verpakking;
• – De herbruikbaarheid;
• – Informatie over het weggooien of recyclen van de verpakking;

Hieronder volgen een aantal vernieuwende duurzame verpakkingen.

Niet verpakken

De meest duurzame vorm van verpakken is niet verpakken. Wat klinkt als een open deur, is het toch niet helemaal. Soms worden producten verpakt, terwijl dat eigenlijk niet had gehoeven. Zo is het wettelijk verplicht dat de consument het verschil moet zien tussen gangbare en biologische producten. Hierdoor worden biologische producten vaak in plastic verpakt. Er zou dus nagedacht kunnen worden over een manier om het product wél onderscheidend te maken, zonder dat deze in plastic verpakt hoeft te worden.

Laseren

Laseren is een vorm van natural branding. Met een laser wordt de buitenste laag van de schil weg gelaserd. Hierdoor worden stickers en verpakkingen overbodig, indien de verpakking alleen ten dienst staat van het geven van informatie.

Meerpersoonsverpakkingen

Veel gemaksproducten zijn gemaakt voor één persoon. Denk aan kant-en-klaar maaltijden of diepvriesmaaltijden. Dit terwijl mensen deze ook vaak samen eten. Een portie voor meer personen is duurzamer, omdat er dan veel minder verpakking voor nodig is.

Herbruikbare verpakkingen

Verpakkingen die meerdere keren gebruikt kunnen worden zijn erg duurzaam. Dit zijn verpakkingen die na gebruik teruggestuurd kunnen worden, nagevuld kunnen worden, of voor andere doeleinden opnieuw gebruikt kunnen worden. Herbruikbare verpakkingen komen daarentegen wel vaak met logistieke uitdagingen. Bijvoorbeeld bij het terugbrengen naar de producent, of bij het organiseren van het navullen. Bij herbruikbare verpakkingen is het belangrijk dat er duidelijk wordt aangegeven hoe het product geretourneerd of hergebruikt moet worden.

Monoverpakkingen

Afval scheiden is duurzaam. Om goed te kunnen recyclen is het belangrijk dat de materialen van een verpakking goed van elkaar te scheiden zijn. Een plastic venster op een papieren doosje mag niet bij het papierafval, maar ook niet bij het plasticafval. Je zou ze dus van elkaar los moeten knippen om het te kunnen scheiden, maar veel consumenten weten dit niet of willen dit niet. Hierop zijn monoverpakkingen de oplossing. Dit zijn verpakkingen die van één materiaal gemaakt zijn, of die gemakkelijk van elkaar los te halen zijn.

Biologisch afbreekbare verpakkingen

Dit zijn verpakkingen die afgebroken worden door schimmels en bacteriën. Biologisch afbreekbaar plastic mag daardoor bijvoorbeeld in de GFT-bak. Dit is echter nog wel een punt van discussie, omdat het afbreken van de verpakking vaak veel langer duurt dan compostbedrijven willen, waardoor het alsnog verbrand wordt.

THT én TGT op de verpakking

Veel producten worden weggegooid omdat de THT-datum is verstreken. Consumenten denken dat het product dan niet meer veilig te gebruiken is. In werkelijkheid gaat na die datum slechts de smaak en/of het uiterlijk langzaam achteruit. Door ook een TGT-datum op de verpakking te zetten, weet de consument beter wanneer het product weggegooid moet worden en wanneer niet.

Verpakking met sensor

Nog niet volop op de markt, maar wel interessant: een verpakking met sensor. Omdat een houdbaarheidsdatum slechts een voorspelling is, zijn sensoren een betrouwbaardere manier om de veiligheid van het product te meten. De sensor maakt veranderingen binnen het levensmiddel zichtbaar, om zo iets te kunnen zeggen over de houdbaarheid. Het gebruik van sensoren is duur en complex en daardoor wordt het nog niet commercieel ingezet. Wel loopt er onderzoek naar het goedkoper en op grotere schaal kunnen produceren van deze methode.