Voedselverspilling aanpakken, zit niks anders op

Er gaan astronomische schattingen rond over wat er zoal verspild wordt – tot wel een derde van de productie. En tot op de hoogste niveaus maken mensen zich er druk over. De Chinese leider Xi Jinping heeft er een punt van gemaakt, evenals – los daarvan – de ceo’s van 14 grote foodconcerns in de wereld.

Armoede en ondervoeding

Het is tegelijk een kwestie die veel vragen oproept. Wat rekenen we tot de verspilling en wat niet? Gaat het alleen om consumptieklaar voedsel dat de kliko ingaat? Of moet je naast de broodkorsten ook de te dik geschilde aardappel (zonde!) meetellen, als voorbeeld van onverantwoord gebruik van voedsel? Mag je goed voedsel zoals soja gebruiken als brandstof? En als we dan toch bezig zijn: non-foodgewassen zoals bloembollen op grond die geschikt is voor een voedselgewas, is dat ook ook een vorm van verspilling, van de capaciteit om voedsel te verbouwen? In dat geval is het niet inpolderen van het IJsselmeer ook pure voedselverspilling. Toch voelt iedereen wel aan dat de massale verspilling van nu geen goede zaak is in een wereld die gebukt gaat onder armoede, ondervoeding en milieuproblemen.

Druk op prijzen

Dring je de verspilling terug dan verhoogt dat niet meteen de inkomens van boeren. Integendeel, cynisch geredeneerd leidt minder verspilling juist tot vermindering van de vraag en leidt het tot druk op de prijzen. Maar gezien de snelle bevolkingsgroei in de wereld hoeven we niet bang te zijn voor vraaguitval. Jaar in, jaar uit zijn juist nieuwe productierecords nodig om de bevolking te kunnen blijven voeden. Doelmatiger gebruik is eigenlijk bittere noodzaak. Toch maar niet te schamper over doen dus, die mooie woorden van hoge dames en, vooral, heren.