Supermarkten moeten regie nemen bij verduurzamen

In een brief aan de Tweede Kamer schrijft Schouten dat ze ervaart dat supermarkten zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheid en rol bij het verduurzamen van de landbouw en in de overstap naar kringlooplandbouw, maar dat er meer nodig is. “Er moet meer gebeuren om te komen tot een werkelijk vertrouwde samenwerking van supermarkten met boeren en tuinders die vol in willen zetten op een volhoudbare landbouw”, schrijft Schouten.

Marges in gehele keten onder druk

Ze wijst erop dat de marges in de gehele keten onder druk staan door de sterke concurrentie in binnen- en buitenland en door dreigend overaanbod. “Om in zo’n context verduurzaming een stevige impuls te kunnen geven, zijn langdurige samenwerkingsverbanden essentieel”, aldus Schouten.

Schouten heeft met supermarktvertegenwoordiger CBL concrete afspraken gemaakt. Zo sluiten de supermarkten zich aan bij het netwerk voor verduurzaming dierlijke producten, waarin Schouten samen met de branche en andere ketenpartijen en afzetkanalen het marktaandeel van duurzamere dierlijke producten wil vergroten. Hiermee, en met andere maatregelen wil Schouten de ketensamenwerking gericht op verdere verduurzaming versterken.

Transparantie over verduurzamen

Daarnaast moet het aanbod van streekproducten in de supermarkten vergroten en moet meer worden gedaan om voedselverspilling tegen te gaan. De transparantie over het verduurzamen moet ook verbeteren, vindt de minister. Het moet inzichtelijker worden of de juiste keuzes worden gemaakt om te verduurzamen en of de keuzes goed aansluiten bij de kringloopvisie. Gekeken wordt of dit kan leiden tot een jaarlijkse rapportage van supermarkten over in welke mate supermarkten en verwerkende voedselbedrijven bijdragen aan een duurzaam voedselsysteem, inclusief een eerlijke prijs voor de boer.

Prijsprikkel voor duurzaam voedsel

Schouten herhaalt in haar brief dat het essentieel is dat boeren iets kunnen verdienen aan de verduurzaming. Schouten hoopt een mechanismen te vinden waarmee duurzaamheidsinspanningen door ondernemers bedrijfseconomisch geborgd kunnen worden. Er wordt daarbij gedacht aan een prijsprikkel voor duurzaam voedsel en een negatieve prijsprikkel voor niet-duurzaam voedsel. Ook wordt gedacht aan een andere beprijzing van vlees, waarbij duurzame veehouders meer betaald krijgen voor hun product.