Generale repetitie duurzame toekomst

De huidige crisis lijkt een generale repetitie voor onze duurzame toekomst.

Poetin leert ons twee lessen: over geopolitiek en over duurzaamheid. De eerste les zijn we snel aan het leren, de tweede ook?

De grootste misdadiger van 2022 zetelt in het Kremlin. Het is ongelooflijk hoeveel oorlogsmisdaden Poetin in een half jaar al heeft gepleegd in het overigens rustige Europa.

Toch, hoe gek het ook klinkt, we mogen Poetin ook dankbaar zijn, want hij heeft ons twee dure lessen geleerd.

De eerste is een les in geopolitiek. Poetin heeft glashard blootgelegd dat de EU een reus op lemen voeten is, die voor zijn energie- en grondstoffenvoorziening sterk afhankelijk is van grote buitenlandse leveranciers, zoals Rusland.

Poetin heeft glashard blootgelegd dat de EU een reus op lemen voeten is

Hij speelt nu kat en muis met de EU en daar verdient hij zelfs aan. Want steeds als hij de gaskraan een stukje dichtdraait, stijgen de prijzen en verdient hij niet minder, maar meer. Poetin had al eerder lesjes gegeven, vooral met Nordstream 1 en 2, maar die lesjes werden naïef genegeerd door Duitsland, Nederland en anderen.

Poetins les in duurzaamheid

De tweede, onbedoelde les is een les in duurzaamheid. De prijzen van energie en grondstoffen, inclusief kunstmest, zijn sterk gestegen. Dat zijn eindige natuurlijke hulpbronnen die in de toekomst sowieso schaars en duur gaan worden.

Zo bezien is de huidige crisis een generale repetitie voor onze duurzame toekomst. Weliswaar is recent ook het gebruik van kolen weer opgevoerd, maar ik ga ervan uit dat dat straks wordt teruggeschroefd. Want er zijn alternatieven, waaronder kernenergie, zon en wind.

Toch oppassen, want winning van zon en wind is afhankelijk van zeldzame mineralen, die voor een belangrijk deel in China zijn te vinden. Zoals we met fossiele energie argeloos de Russische fuik in zijn gezwommen, zwemmen we straks de Chinese fuik in. Maar het kan helpen als we de mineralen radicaal gaan recyclen.

Waterschaarste creëert ook energieschaarste

Intussen duren droge perioden langer, en ook dat begint te bijten. Niet alleen mogen boeren minder beregenen, maar de binnenvaart wordt ’s zomers belemmerd, waterkrachtcentrales leveren minder stroom, en kolen- en kerncentrales langs rivieren krijgen gebrek aan koelwater. Waterschaarste creëert ook energieschaarste.

Poetins eerste les zijn we snel aan het leren. De tweede ook?

Snel delen