Foto: Canva
In dit artikel
LTO Nederland heeft natuurlijk gelijk: de rekening van de Oekraïne-crisis moet gelijkelijk worden gedeeld.
De kosten mogen niet onevenredig afgewenteld worden op boeren en tuinders, veelal de onderste schakel in de keten. Ondernemers bovendien die zelf óók met hogere kosten kampen. Het is duidelijk dat supermarkten niet staan te springen om hun prijzen in het schap te verhogen. Hogere prijzen schrikken de consument af, en als de concurrent niet meegaat, kost dit uiteindelijk klanten. Uit die hoek gaat het niet komen.
Frans model
Ketenpartijen zullen de gestegen kosten op elkaar gaan verhalen. Die slag kunnen boeren en tuinders niet maken. Volgens LTO Nederland geldt dit voor driekwart van de ondernemers. Slechts 1 op de 30 kan dit grotendeels of volledig.
De enige échte oplossing is eigenlijk toch dat de consument meer betaalt voor zijn voedsel
De belangenorganisatie bepleit een Frans model. De Franse minister van landbouw, Julien Denormandie, wil met een zogenoemd weerbaarheidsplan de agrarische sector steunen. Denk aan een korting op diesel, tegemoetkoming in gas- en voerkosten. De minister wil dat ketenpartijen prijsafspraken openbreken. Hij heeft alle partijen afgelopen vrijdag op het departement ontboden. Het gaat allemaal nog om plannen. Voor de langere termijn worden werkgroepen opgericht. Interessant in deze optiek is dat de Fransen 10 april naar de stembus gaan.
Gevoelig
De enige échte oplossing is eigenlijk toch dat de consument meer betaalt voor zijn voedsel. In andere sectoren, neem brandstof, gas, elektriciteit, bouwmateriaal, et cetera gebeurt dit ook. In Nederland ligt de inflatie ook nog relatief laag ten opzichte van andere Europese landen. Gemakkelijk is het niet: dit nieuwe evenwicht van kosten en winkelprijzen ligt niet alleen in de retail, maar ook politiek erg gevoelig.