Toezichthouder AFM kritisch over carbon credits

De vraag naar deze carbon credits of koolstofcertificaten groeit snel. Ze horen bij de zogeheten vrijwillige koolstofmarkt, die bestaat naast het voor grote bedrijven verplichte ETS-systeem. Groot verschil tussen beide markten: het ETS-systeem is strak gereguleerd door de overheid en dat geldt niet voor de vrijwillige handel. Ook is er op de vrijwillige koolstofmarkt geen wettelijke beperking van de hoeveelheid certificaten die in omloop wordt gebracht.

Door dat gebrek aan regulering en toezicht is volgens de AFM niet duidelijk in hoeverre de carbon credits bijdragen aan het behalen van de doelstellingen van het Klimaatakkoord van Parijs over vermindering van de uitstoot van broeikasgassen.

Zorgen van de AFM

Een van de gevaren die de AFM ziet, is dat het kopen van carbon credits voor bedrijven financieel aantrekkelijker is dan hun eigen uitstoot te verminderen. Compensatie van uitstoot zal zo de vermindering van uitstoot verdringen. In het akkoord van
van Parijs is juist afgesproken dat emissievermindering de voorkeur heeft, en dat compensatie voorbehouden moet blijven aan noodzakelijke emissies die zeer moeilijk te verminderen zijn. Gedachte hierachter is dat de hoeveelheid CO₂ die vastgelegd kan worden, beperkt is.

Ook heeft de AFM zorgen over de integriteit en de geloofwaardigheid van de carbon credits. Zekere emissies zou je niet mogen wegstrepen tegen veel onzekerder vastlegging, redeneert de toezichthouder.

Ondermijning van de geloofwaardigheid

Door een gebrek aan standaardisatie is er verder geen sprake van een goed functionerende markt. Er bestaat geen mechanisme om te voorkomen dat marktpartijen zich richten op het maximaliseren van de aantallen carbon credits in plaats van op de kwaliteit van de credits. Daarbij zouden intermediairs niet transparant genoeg zijn.

Dit alles zou uiteindelijk de geloofwaardigheid ondermijnen van bedrijven die claimen dat ze een nettonul-uitstoot hebben. Carbon credits kunnen daar wel een rol in spelen, maar die rol is beperkt en moet niet afleiden van het doel om de uitstoot te verminderen, aldus de AFM. “Sterke kwantitatieve claims moeten niet gebaseerd zijn op onzekere carbon credits.”